Pandemik COVID-19 2019-20, juga dikenali sebagai pandemik koronavirus 2019–2020 ialah wabak penyakit koronavirus 2019 yang berterusan secara global berpunca daripada sindrom pernafasan akut teruk koronavirus 2 (SARS-CoV-2).[3][4] Wabak ini pada mulanya dikesan di pertengahan Disember 2019 di bandaraya Wuhan, Hubei China, dan telah diiktiraf sebagai pandemik oleh Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) pada 11 Mac 2020.[5] Sehingga 20 Mac, lebih daripada 246,000 kes COVID-19 telah dilaporkan dalam sekurang-kurangnya 180 negara dan wilayah, menyebabkan lebih daripada 10,000 kematian dan 87,000 pulih.[6] Pada 13 Mac WHO mengumumkan bahawa Eropah telah menjadi pusat baru pandemik.[7]Virus ini kebanyakannya menular antara seseorang dengan cara yang serupa dengan influenza, melalui titisan pernafasan daripada batuk atau bersin.[8][9][10] Ia dianggap paling mudah berjangkit apabila seseorang menerim tanda gejala, walaupun penyebarannya mungkin walaupun sebelum gejala muncul.[11] Masa antara pendedahan dan permulaan gejala biasanya lima hari, tetapi mungkin berkisar antara dua hingga empat belas hari.[10][12] Gejala umum termasuk demam, batuk, dan sesak nafas.[10][12] Komplikasi mungkin termasuk radang paru-paru dan sindrom kesukaran pernafasan akut. Pada masa ini tiada vaksin atau rawatan antiviral tertentu; Usaha terdiri daripada pengurangan simtom dan terapi sokongan. Langkah-langkah pencegahan yang disyorkan termasuk membasuh tangan, menutup mulut apabila batuk, mengekalkan jarak dari orang lain (terutamanya mereka yang tidak sihat), dan pemantauan dan pengasingan diri selama 14 hari untuk orang yang mengesyaki mereka dijangkiti.[9][10][13]Usaha untuk mencegah penyebaran termasuk sekatan perjalanan, kuarantin, pengurungan, penangguhan acara dan pembatalan, dan penutupan kemudahan. Ini termasuk kuarantin Hubei, kuarantin seluruh negara Itali, Sepanyol, Perancis, Republik Czech, dan Jerman,[14][15] langkah-langkah pengurungan di China dan Korea Selatan,[16][17][18] pelbagai penutupan sempadan atau sekatan penumpang yang masuk,[19][20] saringan di lapangan terbang dan stesen kereta api,[21] dan nasihat perjalanan mengenai kawasan dengan penghantaran komuniti.[22][23][24][25][26] Sekolah dan universiti ditutup sama ada secara nasional atau tempatan di sekurang-kurangnya 115 buah negara, yang menjejaskan lebih daripada 1.6 bilion pelajar.[27]Pandemik ini telah membawa kepada gangguan sosioekonomi global,[28] penangguhan dan pembatalan acara kebudayaan dan kesukanan,[29] serta kekurangan bekalan di pelbagai sektor termasuk farmaseutikal, elektronik, dan makanan.[30][31] Kesan negatif termasuk maklumat palsu dalam talian dan teori konspirasi mengenai virus,[32][33] xenofobia dan perkauman, dan pembelian panik keperluan asas.[34] Beberapa pengulas telah menyifatkan pandemik ini sebagai peristiwa global terbesar sejak Perang Dunia II.[35][36]